Արարատի մարզ այցից հետո Նիկոլը շատ ավելի լավ կաներ մի հատ բանաստեղծություն կամ չափածո գրեր մարզպետ Գարիկ Սարգսյանի գործունեության մասին, թե քանի բարեկամի ա գործի տեղավորել, ինչ պաշտոններում, դեռ քանի հերթի կանգնած բարեկամ ունի, ու վերջապես այդ մարզում քանի հեկտար ջրվող տարած կա։ Հաստատ դա շատ ավելի մեծ հետաքրքրություն կառաջացնեն հասարակության շրջանում…
Բայց մի բան ասեմ, էլի։ Երկիրը ժամանակ առ ժամանակ ռեստարտ տալն էլ իր կայֆը ունի՝ օրինակ նախկին ոստիկանապետ Վովա Գասպարյանի խորհրդական Նարեկ Մալյանը դառնում ա քաղհալածյալ ու սկսկում ա ոստիկանություն բաժիններից տուն չգալ, իսկ երկար տարիկներ առաջադեմ երատասարդների համբավ ունեցողները սկսում են չտարբերվել Օսվենցիմի պահակներից։ Անկախ ամեն ինչից կյանքը դառավ հետաքիքր․
Մի բան կայ այստեղ որ չի համապատասխանում իմ պատկերացումներին․ իրաւական ի՞նչ գործիքներ է օգտագործում անհատը Հաագայի Միջազգային դատարան դիմելու եւ աւելին՝ հաւակնելու որ գործը ոչ միայն կը քննուի, այլեւ ինքը կարող է յաջողութեան հասնել․․․ Եթե էդքան ազնիվ և անչառ են , հայկական ջարդերը էդպես ազնվորեն մինչև օրս ինչու՞ չունի օբյեկտիվ գնահատական Անգլիայի և Իսրայելի կողմից: Հենց սա ի նկատի ունենալով, լավ կլիներ, որ պարոն Տանական 30 տարի հետ գնար եւ հայոց ցեղասպանությանը անուղղակի մասնակցած Գերմանիայի դեմ փոխհատուցման հայց ներկայացներ։ Կապ չունի, որ Գերմանիան ներողություն է խնդրել հայերից։ Եթե ցեղասպանությունը դատապարտվեր, հոլոքոստ չէր լինի։
Բառացի ասում է՝ «Փաստօրէն երկրորդ փուլ չեղաւ․․․»։ Չեղաւ, որովհետեւ իրենք պատրաստ չէին երկրորդ փուլի․ պատրաստ չէին, ուրեմն պիտի չլինէր երկրորդ փուլը։ Եւ այո չեղաւ այդ փուլը։ Հիմա երբ յոյս կայ որ Վանո Սիրադեղեանը կարող է վերադառնալ, յոյս կայ նաեւ որ իր շիտակութեամբ նա այստեղ ասածները կը կրկնի նաեւ այնտեղ ուր դա անհրաժեշտ կը լինի։ Խեղճ հայ ժողովրդի պատմություն, ինչքան բոսյակ կա, փորձում ա իրեն մեջ խծկել.. Ներքին ձայնս հուշում ա, որ այս սկզունքով վերջում մեզ են ներկայացնելու այս թրաշամանուկների բոլոր իշխանական արկածների տեսագրությունները․․․))
Կամաց կամաց դա հեշտ մեծամասնութիւնը կողմ է արտայայտւում… Այսօրուայ Հայաստանի պայմաններում դա բացառիկ բան է, որ ներկայ իշխանութիւններին քննադատողն այդպիսի ՛լայքերի եւ դրական քոմենթների՛ արժանանայ: Մնում է համախմբուել եւ բոլոր թերացումները հերթով շտկել: Հայրիկեանի առաւելութիւնը նրանում է, որ նոյնիսկ երբ նա ասում է ՛ստորներ, տականքներ՛ եւ այլն, նա ծայրահեղական չէ եւ գիժ չէ, նա սթափ քաղաքական գործիչ է: Միակ դէպքը, երբ նա իր կենսագրութեան մէջ ծայրահեղական է եղել, դա ԱՆԿԱԽՈՒԹԵԱՆ համար պայքարն էր: Ոչ մի նահանջ եւ միայն յաղթանակ: Մնացեալ դէպքերում նա բոլորի հետ էլ կարող է աշխատել է ասել բայց արդեն անցել է ավելի քան քառասուն տարի ու Փառք Աստծուն որ ազգ ժողովուրդը սկսում է հասկանալ Անկախության Նախահայրին։
Այս ցուցակում ընդգրկուած տիկնայք եւ պարոնայք։ Կարծում եմ, թէ ձեզ համար միեւնոյնը չէ, թէ ես ինչ գնահատական կը տամ Արամ Խաչատրեանի գերեզմանը որպէս պատուանդան օգտագործելով Միքայէլ Նալբանդեանին եւ ազգային նուիրեալներին ոչնչացնել եւ բոլշեւիկեան շունչը Հայաստանում վերականգնել կամեցող մարդկանց։ Սահմանազատուեք այդ պիղծ գործից, այլապէս հաւերժութեան մէջ մնալու եք ռուսասատկած բոլշեւիկածին սրիկայ ազգադաւների ցուցակում։ Այդ աշխատանքային խմբի հարգարժան անդամները օրհներգի տեքստի ու երաժշտության քննարկումից առաջ պիտի ընկալեն, որ հայտնվում են “ժողովրդի գլուխներ”-ում /Ժ.Գ.-ն նախաձեռնության հեղինակի բառերն են/ ինչոր բան մտցնողի կարգավիճակում։ …..Քայլողները ուշանում են լրջանալ….
1988 թուականի հետապնդումների ընթացքում (ինձ կալանաւորեցին եւ չորս ամիս բանտում պահելուց յետոյ արտաքսեցին ԵԹովպիայ) բազում հարցաքննութիւնների է ենթարկւում, բայց մնում անկոտրում։ 1990 թ.-ին Ալեքսանդր Մանուչարեանը դառնում է Անկախ Հայաստանի առաջին խորհրդարանի անդամ։ Արուեստաբան, ազգային գործիչ մտաւորականը նաեւ բազմաթիւն գեղանկարչական գործերի հեղինակ է։ Փետրուարի 20-ին նկարիչների միութիւնում բացւում է Ալեքսանդ Մանուչարեանի գործերի ցուցահանդէսը։ Վաղը ժամը 11։00-ից Նոյեան տապանի ուղիղ եթերում եմ։ Յետոյ Երկիր Մեդիայում եւ աւելի ուշ՝ Հայելու առաջ նկարահանումներում․․․
Ասում են, ոստիկան Աշոտին դիմող են ջահելին ամեն գիշեր երազում հայտնվում ա Աշոտի տատը ու ՀԴՄ կտրոն պահանջում… Այ դուռակ, ավելի լավ չէր բոլոր նորմալ տղամարդկանց պես դու էլ այդ օրերին լեւի գնայիր, ոչ թե էշություններով զբաղվեյիր, որ հիմա չամաչեյի մարդկանց աչքերին նայելուց.. Էն Գիքորը կենդանի մնար, անչափահաս Զանիին նշանակելու էր Գուգարքի տամոժննու պետ, Համբոյրի ու Նանիին էլ որպես պատգամավոր կոխելու էր խորհրդարան, Բազազ Արտեմի վզին էլ նալոգ էր դնելու անձնական կայֆերը հոգալու համար: Հեռատես Թումանյանը ժամանակին հասկացավ, թե ինչ ա կատարվում երբ նման աշխուժակ Գիքորները մեծ քաղաքներում մարդի են դուս գալիս, ու ժամանակին դեմը կտրուկ առավ…
Հիմիկվանից կանխագուշակեմ, որ վերջում ժանրի կանոններիղ ելնելով Նիկոլենց թիմից փախուստը ոչ թե առնետավազք, այլ առնետաքայլ ա կոչվելու․․․ -Վազգենչիկ, դուք երեխաներ սիրում ե՞ք… -Ոչ, բայց գործընթացը բեսամթ ա դզում… Ոնց հասկանում եմ, Հայաստանում երկու հոգին են կոխցրած հա փող բաժանում, Սորոսն ու Սիլվան, ու դեռ անհայտ ա թե ով ավելի շատ․․․)) Հետաքրքիր ա, թե ուր են հիմա գնում Սամվել Ալեքսանյանի փողերը․․․))